| 1 |
MOV
:
ഇപ്പോഴോ എന്നിലും പ്രായം കുറഞ്ഞവർ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അപ്പന്മാരെ എന്റെ ആട്ടിൻ കൂട്ടത്തിന്റെ നായ്ക്കളോടുകൂടെ ആക്കുവാൻ പോലും ഞാൻ നിരസിക്കുമായിരുന്നു.
KJV
:
But now [they that are] younger than I have me in derision, whose fathers I would have disdained to have set with the dogs of my flock.
YLT
:
And now, laughed at me, Have the younger in days than I, Whose fathers I have loathed to set With the dogs of my flock.
RV
:
But now they that are younger than I have me in derision, whose fathers I disdained to set with the dogs of my flock.
RSV
:
"But now they make sport of me, men who are younger than I, whose fathers I would have disdained to set with the dogs of my flock.
ASV
:
But now they that are younger than I have me in derision, Whose fathers I disdained to set with the dogs of my flock.
|
|---|
| 2 |
MOV
:
അവരുടെ കയ്യൂറ്റംകൊണ്ടു എനിക്കെന്തു പ്രയോജനം? അവരുടെ യൌവനശക്തി നശിച്ചുപോയല്ലോ.
KJV
:
Yea, whereto [might] the strength of their hands [profit] me, in whom old age was perished?
YLT
:
Also -- the power of their hands, why [is it] to me? On them hath old age perished.
|
|---|
| 3 |
MOV
:
ബുദ്ധിമുട്ടും വിശപ്പുംകൊണ്ടു അവർ മെലിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ശൂന്യത്തിന്റെയും നിർജ്ജനദേശത്തിന്റെയും ഇരുട്ടിൽ അവർ വരണ്ട നിലം കടിച്ചുകാരുന്നു.
KJV
:
For want and famine [they were] solitary; fleeing into the wilderness in former time desolate and waste.
YLT
:
With want and with famine gloomy, Those fleeing to a dry place, Formerly a desolation and waste,
|
|---|
| 4 |
MOV
:
അവർ കുറുങ്കാട്ടിൽ മണൽചീര പറിക്കുന്നു; കാട്ടുകിഴങ്ങു അവർക്കു ആഹാരമായിരിക്കുന്നു.
KJV
:
Who cut up mallows by the bushes, and juniper roots [for] their meat.
YLT
:
Those cropping mallows near a shrub, And broom-roots [is] their food.
|
|---|
| 5 |
MOV
:
ജനമദ്ധ്യേനിന്നു അവരെ ഓടിച്ചുകളയുന്നു; കള്ളനെപ്പോലെ അവരെ ആട്ടിക്കളയുന്നു.
KJV
:
They were driven forth from among [men,] (they cried after them as [after] a thief;)
YLT
:
From the midst they are cast out, (They shout against them as a thief),
|
|---|
| 6 |
MOV
:
താഴ്വരപ്പിളർപ്പുകളിൽ അവർ പാർക്കേണ്ടിവരുന്നു; മൺകുഴികളിലും പാറയുടെ ഗഹ്വരങ്ങളിലും തന്നേ.
KJV
:
To dwell in the cliffs of the valleys, [in] caves of the earth, and [in] the rocks.
YLT
:
In a frightful place of valleys to dwell, Holes of earth and clefts.
|
|---|
| 7 |
MOV
:
കുറുങ്കാട്ടിൽ അവർ കതറുന്നു; തൂവയുടെ കീഴെ അവർ ഒന്നിച്ചുകൂടുന്നു.
KJV
:
Among the bushes they brayed; under the nettles they were gathered together.
YLT
:
Among shrubs they do groan, Under nettles they are gathered together.
|
|---|
| 8 |
MOV
:
അവർ ഭോഷന്മാരുടെ മക്കൾ, നീചന്മാരുടെ മക്കൾ; അവരെ ദേശത്തുനിന്നു ചമ്മട്ടികൊണ്ടു അടിച്ചോടിക്കുന്നു.
KJV
:
[They were] children of fools, yea, children of base men: they were viler than the earth.
YLT
:
Sons of folly -- even sons without name, They have been smitten from the land.
|
|---|
| 9 |
MOV
:
ഇപ്പോഴോ ഞാൻ അവരുടെ പാട്ടായിരിക്കുന്നു; അവർക്കു പഴഞ്ചൊല്ലായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു.
KJV
:
And now am I their song, yea, I am their byword.
YLT
:
And now, their song I have been, And I am to them for a byword.
|
|---|
| 10 |
MOV
:
അവർ എന്നെ അറെച്ചു അകന്നുനില്ക്കുന്നു; എന്നെ കണ്ടു തുപ്പുവാൻ ശങ്കിക്കുന്നില്ല.
KJV
:
They abhor me, they flee far from me, and spare not to spit in my face.
YLT
:
They have abominated me, They have kept far from me, And from before me have not spared to spit.
|
|---|
| 11 |
MOV
:
അവൻ തന്റെ കയറു അഴിച്ചു എന്നെ ക്ളേശിപ്പിച്ചതുകൊണ്ടു അവർ എന്റെ മുമ്പിൽ കടിഞ്ഞാൺ അയച്ചു വിട്ടിരിക്കുന്നു.
KJV
:
Because he hath loosed my cord, and afflicted me, they have also let loose the bridle before me.
YLT
:
Because His cord He loosed and afflicteth me, And the bridle from before me, They have cast away.
|
|---|
| 12 |
MOV
:
വലത്തുഭാഗത്തു നീചപരിഷ എഴുന്നേറ്റു എന്റെ കാൽ ഉന്തുന്നു; അവർ നാശമാർഗ്ഗങ്ങളെ എന്റെ നേരെ നിരത്തുന്നു.
KJV
:
Upon [my] right [hand] rise the youth; they push away my feet, and they raise up against me the ways of their destruction.
YLT
:
On the right hand doth a brood arise, My feet they have cast away, And they raise up against me, Their paths of calamity.
RV
:
Upon my right hand rise the rabble; they thrust aside my feet, and they cast up against me their ways of destruction.
RSV
:
On my right hand the rabble rise, they drive me forth, they cast up against me their ways of destruction.
ASV
:
Upon my right hand rise the rabble; They thrust aside my feet, And they cast up against me their ways of destruction.
|
|---|
| 13 |
MOV
:
അവർ എന്റെ പാതയെ നശിപ്പിക്കുന്നു; അവർ തന്നേ തുണയറ്റവർ ആയിരിക്കെ എന്റെ അപായത്തിന്നായി ശ്രമിക്കുന്നു.
KJV
:
They mar my path, they set forward my calamity, they have no helper.
YLT
:
They have broken down my path, By my calamity they profit, `He hath no helper.`
|
|---|
| 14 |
MOV
:
വിസ്താരമുള്ള തുറവിൽകൂടി എന്നപോലെ അവർ ആക്രമിച്ചുവരുന്നു; ഇടിവിന്റെ നടുവിൽ അവർ എന്റെ മേൽ ഉരുണ്ടുകയറുന്നു.
KJV
:
They came [upon me] as a wide breaking in [of waters:] in the desolation they rolled themselves [upon me. ]
YLT
:
As a wide breach they come, Under the desolation have rolled themselves.
|
|---|
| 15 |
MOV
:
ഘോരത്വങ്ങൾ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; കാറ്റുപോലെ എന്റെ മഹത്വത്തെ പാറ്റിക്കളയുന്നു; എന്റെ ക്ഷേമവും മേഘംപോലെ കടന്നു പോകുന്നു.
KJV
:
Terrors are turned upon me: they pursue my soul as the wind: and my welfare passeth away as a cloud.
YLT
:
He hath turned against me terrors, It pursueth as the wind mine abundance, And as a thick cloud, Hath my safety passed away.
RV
:
Terrors are turned upon me, they chase mine honour as the wind; and my welfare is passed away as a cloud.
RSV
:
Terrors are turned upon me; my honor is pursued as by the wind, and my prosperity has passed away like a cloud.
ASV
:
Terrors are turned upon me; They chase mine honor as the wind; And my welfare is passed away as a cloud.
|
|---|
| 16 |
MOV
:
ഇപ്പോൾ എന്റെ പ്രാണൻ എന്റെ ഉള്ളിൽ തൂകിപ്പോകുന്നു; കഷ്ടകാലം എന്നെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
KJV
:
And now my soul is poured out upon me; the days of affliction have taken hold upon me.
YLT
:
And now, in me my soul poureth itself out, Seize me do days of affliction.
|
|---|
| 17 |
MOV
:
രാത്രി എന്റെ അസ്ഥികളെ തുളച്ചെടുത്തുകളയുന്നു; എന്നെ കടിച്ചുകാരുന്നവർ ഉറങ്ങുന്നതുമില്ല.
KJV
:
My bones are pierced in me in the night season: and my sinews take no rest.
YLT
:
At night my bone hath been pierced in me, And mine eyelids do not lie down.
|
|---|
| 18 |
MOV
:
ഉഗ്രബലത്താൽ എന്റെ വസ്ത്രം വിരൂപമായിരിക്കുന്നു; അങ്കിയുടെ കഴുത്തുപോലെ എന്നോടു പറ്റിയിരിക്കുന്നു.
KJV
:
By the great force [of my disease] is my garment changed: it bindeth me about as the collar of my coat.
YLT
:
By the abundance of power, Is my clothing changed, As the mouth of my coat it doth gird me.
RV
:
By the great force {cf15i of my disease} is my garment disfigured: it bindeth me about as the collar of my coat.
RSV
:
With violence it seizes my garment; it binds me about like the collar of my tunic.
ASV
:
By Gods great force is my garment disfigured; It bindeth me about as the collar of my coat.
|
|---|
| 19 |
MOV
:
അവൻ എന്നെ ചെളിയിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്നു; ഞാൻ പൊടിക്കും ചാരത്തിന്നും തുല്യമായിരിക്കുന്നു.
KJV
:
He hath cast me into the mire, and I am become like dust and ashes.
YLT
:
Casting me into mire, And I am become like dust and ashes.
|
|---|
| 20 |
MOV
:
ഞാൻ നിന്നോടു നിലവിളിക്കുന്നു; നീ ഉത്തരം അരുളുന്നില്ല; ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു നില്ക്കുന്നു; നീ എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കുന്നതേയുള്ളു.
KJV
:
I cry unto thee, and thou dost not hear me: I stand up, and thou regardest me [not. ]
YLT
:
I cry unto Thee, And Thou dost not answer me, I have stood, and Thou dost consider me.
|
|---|
| 21 |
MOV
:
നീ എന്റെ നേരെ ക്രൂരനായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു; നിന്റെ കയ്യുടെ ശക്തിയാൽ നീ എന്നെ പീഡിപ്പിക്കുന്നു.
KJV
:
Thou art become cruel to me: with thy strong hand thou opposest thyself against me.
YLT
:
Thou art turned to be fierce to me, With the strength of Thy hand, Thou oppresest me.
|
|---|
| 22 |
MOV
:
നീ എന്നെ കാറ്റിൻ പുറത്തു കയറ്റി ഓടിക്കുന്നു; കൊടുങ്കാറ്റിൽ നീ എന്നെ ലയിപ്പിച്ചുകളയുന്നു.
KJV
:
Thou liftest me up to the wind; thou causest me to ride [upon it,] and dissolvest my substance.
YLT
:
Thou dost lift me up, On the wind Thou dost cause me to ride, And Thou meltest -- Thou levellest me.
RV
:
Thou liftest me up to the wind, thou causest me to ride {cf15i upon it}; and thou dissolvest me in the storm.
RSV
:
Thou liftest me up on the wind, thou makest me ride on it, and thou tossest me about in the roar of the storm.
ASV
:
Thou liftest me up to the wind, thou causest me to ride upon it; And thou dissolvest me in the storm.
|
|---|
| 23 |
MOV
:
മരണത്തിലേക്കും സകലജീവികളും ചെന്നു ചേരുന്ന വീട്ടിലേക്കും നീ എന്നെ കൊണ്ടുപോകുമെന്നു ഞാൻ അറിയുന്നു.
KJV
:
For I know [that] thou wilt bring me [to] death, and [to] the house appointed for all living.
YLT
:
For I have known To death Thou dost bring me back, And [to] the house appointed for all living.
|
|---|
| 24 |
MOV
:
എങ്കിലും വീഴുമ്പോൾ കൈ നീട്ടുകയില്ലയോ? അപായത്തിൽ അതു നിമിത്തം നിലവിളിക്കയില്ലയോ?
KJV
:
Howbeit he will not stretch out [his] hand to the grave, though they cry in his destruction.
YLT
:
Surely not against the heap Doth He send forth the hand, Though in its ruin they have safety.
RV
:
Surely against a ruinous heap he will not put forth his hand; though {cf15i it be} in his destruction, {cf15i one may utter} a cry because of these things.
RSV
:
"Yet does not one in a heap of ruins stretch out his hand, and in his disaster cry for help?
ASV
:
Howbeit doth not one stretch out the hand in his fall? Or in his calamity therefore cry for help?
|
|---|
| 25 |
MOV
:
കഷ്ടകാലം വന്നവന്നു വേണ്ടി ഞാൻ കരഞ്ഞിട്ടില്ലയോ? എളിയവന്നു വേണ്ടി എന്റെ മനസ്സു വ്യസനിച്ചിട്ടില്ലയോ?
KJV
:
Did not I weep for him that was in trouble? was [not] my soul grieved for the poor?
YLT
:
Did not I weep for him whose day is hard? Grieved hath my soul for the needy.
|
|---|
| 26 |
MOV
:
ഞാൻ നന്മെക്കു നോക്കിയിരുന്നപ്പോൾ തിന്മവന്നു വെളിച്ചത്തിന്നായി കാത്തിരുന്നപ്പോൾ ഇരുട്ടുവന്നു.
KJV
:
When I looked for good, then evil came [unto me:] and when I waited for light, there came darkness.
YLT
:
When good I expected, then cometh evil, And I wait for light, and darkness cometh.
|
|---|
| 27 |
MOV
:
എന്റെ കുടൽ അമരാതെ തിളെക്കുന്നു; കഷ്ടകാലം എനിക്കു വന്നിരിക്കുന്നു.
KJV
:
My bowels boiled, and rested not: the days of affliction prevented me.
YLT
:
My bowels have boiled, and have not ceased, Gone before me have days of affliction.
|
|---|
| 28 |
MOV
:
ഞാൻ കറുത്തവനായി നടക്കുന്നു; വെയിൽ കൊണ്ടല്ലതാനും. ഞാൻ സഭയിൽ എഴുന്നേറ്റു നിലവിളിക്കുന്നു.
KJV
:
I went mourning without the sun: I stood up, [and] I cried in the congregation.
YLT
:
Mourning I have gone without the sun, I have risen, in an assembly I cry.
|
|---|
| 29 |
MOV
:
ഞാൻ കുറുക്കന്മാർക്കു സഹോദരനും ഒട്ടകപ്പക്ഷികൾക്കു കൂട്ടാളിയും ആയിരിക്കുന്നു.
KJV
:
I am a brother to dragons, and a companion to owls.
YLT
:
A brother I have been to dragons, And a companion to daughters of the ostrich.
|
|---|
| 30 |
MOV
:
എന്റെ ത്വൿ കറുത്തു പൊളിഞ്ഞുവീഴുന്നു; എന്റെ അസ്ഥി ഉഷ്ണംകൊണ്ടു കരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
KJV
:
My skin is black upon me, and my bones are burned with heat.
YLT
:
My skin hath been black upon me, And my bone hath burned from heat,
|
|---|
| 31 |
MOV
:
എന്റെ കിന്നരനാദം വിലാപമായും എന്റെ കുഴലൂത്തു കരച്ചലായും തീർന്നിരിക്കുന്നു.
KJV
:
My harp also is [turned] to mourning, and my organ into the voice of them that weep.
YLT
:
And my harp doth become mourning, And my organ the sound of weeping.
|
|---|