| 1 |
|---|
| 2 |
MOV
:
അതു അങ്ങനെ തന്നേ എന്നു എനിക്കും അറിയാം നിശ്ചയം; ദൈവസന്നിധിയിൽ മർത്യൻ നീതിമാനാകുന്നതെങ്ങിനെ?
KJV
:
I know [it is] so of a truth: but how should man be just with God?
YLT
:
Truly I have known that [it is] so, And what -- is man righteous with God?
|
|---|
| 3 |
MOV
:
അവന്നു അവനോടു വ്യവഹരിപ്പാൻ ഇഷ്ടം തോന്നിയാൽ ആയിരത്തിൽ ഒന്നിന്നു ഉത്തരം പറവാൻ കഴികയില്ല.
KJV
:
If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
YLT
:
If he delight to strive with Him -- He doth not answer him one of a thousand.
|
|---|
| 4 |
MOV
:
അവൻ ജ്ഞാനിയും മഹാശക്തനുമാകുന്നു; അവനോടു, ശഠിച്ചിട്ടു ഹാനിവരാത്തവൻ ആർ?
KJV
:
[He is] wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened [himself] against him, and hath prospered?
YLT
:
Wise in heart and strong in power -- Who hath hardened toward Him and is at peace?
RV
:
{cf15i He is} wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and prospered?
RSV
:
He is wise in heart, and mighty in strength -- who has hardened himself against him, and succeeded? --
ASV
:
He is wise in heart, and mighty in strength: Who hath hardened himself against him, and prospered?-
|
|---|
| 5 |
MOV
:
അവൻ പർവ്വതങ്ങളെ അവ അറിയാതെ നീക്കിക്കളയുന്നു; തന്റെ കോപത്തിൽ അവയെ മറിച്ചുകളയുന്നു.
KJV
:
Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.
YLT
:
Who is removing mountains, And they have not known, Who hath overturned them in His anger.
|
|---|
| 6 |
MOV
:
അവൻ ഭൂമിയെ സ്വസ്ഥാനത്തുനിന്നു ഇളക്കുന്നു; അതിന്റെ തൂണുകൾ കുലുങ്ങിപ്പോകുന്നു.
KJV
:
Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
YLT
:
Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
|
|---|
| 7 |
MOV
:
അവൻ സൂര്യനോടു കല്പിക്കുന്നു; അതു ഉദിക്കാതിരിക്കുന്നു; അവൻ നക്ഷത്രങ്ങളെ പൊതിഞ്ഞു മുദ്രയിടുന്നു.
KJV
:
Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
YLT
:
Who is speaking to the sun, and it riseth not, And the stars He sealeth up.
|
|---|
| 8 |
MOV
:
അവൻ തനിച്ചു ആകാശത്തെ വിരിക്കുന്നു; സമുദ്രത്തിലെ തിരമാലകളിന്മേൽ അവൻ നടക്കുന്നു.
KJV
:
Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
YLT
:
Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
|
|---|
| 9 |
MOV
:
അവൻ സപ്തർഷി, മകയിരം, കാർത്തിക, ഇവയെയും തെക്കെ നക്ഷത്രമണ്ഡലത്തെയും ഉണ്ടാക്കുന്നു.
KJV
:
Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.
YLT
:
Making Osh, Kesil, and Kimah, And the inner chambers of the south.
|
|---|
| 10 |
MOV
:
അവൻ ആരാഞ്ഞുകൂടാത്ത വങ്കാര്യങ്ങളെയും എണ്ണമില്ലാത്ത അത്ഭുതങ്ങളെയും ചെയ്യുന്നു.
KJV
:
Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.
YLT
:
Doing great things till there is no searching, And wonderful, till there is no numbering.
|
|---|
| 11 |
MOV
:
അവൻ എന്റെ അരികെ കൂടി കടക്കുന്നു; ഞാൻ അവനെ കാണുന്നില്ല; അവൻ കടന്നുപോകുന്നു; ഞാൻ അവനെ അറിയുന്നതുമില്ല.
KJV
:
Lo, he goeth by me, and I see [him] not: he passeth on also, but I perceive him not.
YLT
:
Lo, He goeth over by me, and I see not, And He passeth on, and I attend not to it.
|
|---|
| 12 |
MOV
:
അവൻ പറിച്ചെടുക്കുന്നു; ആർ അവനെ തടുക്കും? നീ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നു ആർ ചോദിക്കും?
KJV
:
Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?
YLT
:
Lo, He snatches away, who bringeth it back? Who saith unto Him, `What dost Thou?`
|
|---|
| 13 |
MOV
:
ദൈവം തന്റെ കോപത്തെ പിൻ വലിക്കുന്നില്ല; രഹബിന്റെ തുണയാളികൾ അവന്നു വഴങ്ങുന്നു.
KJV
:
[If] God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.
YLT
:
God doth not turn back His anger, Under Him bowed have proud helpers.
|
|---|
| 14 |
MOV
:
പിന്നെ ഞാൻ അവനോടു ഉത്തരം പറയുന്നതും അവനോടു വാദിപ്പാൻ വാക്കു തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതും എങ്ങനെ?
KJV
:
How much less shall I answer him, [and] choose out my words [to reason] with him?
YLT
:
How much less do I -- I answer Him? Choose out my words with Him?
|
|---|
| 15 |
MOV
:
ഞാൻ നീതിമാനായിരുന്നാലും അവനോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞുകൂടാ; എന്റെ പ്രതിയോഗിയോടു ഞാൻ യാചിക്കേണ്ടിവരും.
KJV
:
Whom, though I were righteous, [yet] would I not answer, [but] I would make supplication to my judge.
YLT
:
Whom, though I were righteous, I answer not, For my judgment I make supplication.
|
|---|
| 16 |
MOV
:
ഞാൻ വിളിച്ചിട്ടു അവൻ ഉത്തരം അരുളിയാലും എന്റെ അപേക്ഷ കേൾക്കും എന്നു ഞാൻ വിശ്വസിക്കയില്ല.
KJV
:
If I had called, and he had answered me; [yet] would I not believe that he had hearkened unto my voice.
YLT
:
Though I had called and He answereth me, I do not believe that He giveth ear [to] my voice.
RV
:
If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he hearkened unto my voice.
RSV
:
If I summoned him and he answered me, I would not believe that he was listening to my voice.
ASV
:
If I had called, and he had answered me, Yet would I not believe that he hearkened unto my voice.
|
|---|
| 17 |
MOV
:
കൊടുങ്കാറ്റുകൊണ്ടു അവൻ എന്നെ തകർക്കുംന്നുവല്ലോ; കാരണംകൂടാതെ എന്റെ മുറിവുകളെ പെരുക്കുന്നു.
KJV
:
For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
YLT
:
Because with a tempest He bruiseth me, And hath multiplied my wounds for nought.
|
|---|
| 18 |
MOV
:
ശ്വാസംകഴിപ്പാൻ എന്നെ സമ്മതിക്കുന്നില്ല; കൈപ്പുകൊണ്ടു എന്റെ വയറു നിറെക്കുന്നു.
KJV
:
He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.
YLT
:
He permitteth me not to refresh my spirit, But filleth me with bitter things.
|
|---|
| 19 |
MOV
:
ബലം വിചാരിച്ചാൽ: അവൻ തന്നേ ബലവാൻ; ന്യായവിധി വിചാരിച്ചാൽ: ആർ എനിക്കു അവധി നിശ്ചയിക്കും?
KJV
:
If [I speak] of strength, lo, [he is] strong: and if of judgment, who shall set me a time [to plead? ]
YLT
:
If of power, lo, the Strong One; And if of judgment -- who doth convene me?
RV
:
If {cf15i we speak} of the strength of the mighty, lo, {cf15i he is there}! and if of judgment, who will appoint me a time?
RSV
:
If it is a contest of strength, behold him! If it is a matter of justice, who can summon him?
ASV
:
If we speak of strength, lo, he is mighty! And if of justice, Who, saith he, will summon me?
|
|---|
| 20 |
MOV
:
ഞാൻ നീതിമാനായാലും എന്റെ സ്വന്ത വായ് എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കും; ഞാൻ നിഷ്കളങ്കനായാലും അവൻ എനിക്കു വക്രത ആരോപിക്കും.
KJV
:
If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: [if I say, I am] perfect, it shall also prove me perverse.
YLT
:
If I be righteous, Mine mouth doth declare me wicked, Perfect I am! -- it declareth me perverse.
RV
:
Though I be righteous, mine own mouth shall condemn me: though I be perfect, it shall prove me perverse.
RSV
:
Though I am innocent, my own mouth would condemn me; though I am blameless, he would prove me perverse.
ASV
:
Though I be righteous, mine own mouth shall condemn me: Though I be perfect, it shall prove me perverse.
|
|---|
| 21 |
MOV
:
ഞാൻ നിഷ്കളങ്കൻ; ഞാൻ എന്റെ പ്രാണനെ കരുതുന്നില്ല; എന്റെ ജീവനെ ഞാൻ നിരസിക്കുന്നു.
KJV
:
[Though] I [were] perfect, [yet] would I not know my soul: I would despise my life.
YLT
:
Perfect I am! -- I know not my soul, I despise my life.
|
|---|
| 22 |
MOV
:
അതെല്ലാം ഒരുപോലെ; അതുകൊണ്ടു ഞാൻ പറയുന്നതു: അവൻ നിഷ്കളങ്കനെയും ദുഷ്ടനെയും നശിപ്പിക്കുന്നു.
KJV
:
This [is] one [thing,] therefore I said [it,] He destroyeth the perfect and the wicked.
YLT
:
It is the same thing, therefore I said, `The perfect and the wicked He is consuming.`
|
|---|
| 23 |
MOV
:
ബാധ പെട്ടെന്നു കൊല്ലുന്നുവെങ്കിൽ നിർദ്ദോഷികളുടെ നിരാശ കണ്ടു അവൻ ചിരിക്കുന്നു.
KJV
:
If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
YLT
:
If a scourge doth put to death suddenly, At the trial of the innocent He laugheth.
|
|---|
| 24 |
MOV
:
ഭൂമി ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യിൽ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു; അതിലെ ന്യായാധിപന്മാരുടെ മുഖം അവൻ മൂടിക്കളയുന്നു; അതു അവനല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ആർ?
KJV
:
The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, [and] who [is] he?
YLT
:
Earth hath been given Into the hand of the wicked one. The face of its judges he covereth, If not -- where, who [is] he?
RV
:
The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if {cf15i it be} not {cf15i he}, who then is it?
RSV
:
The earth is given into the hand of the wicked; he covers the faces of its judges -- if it is not he, who then is it?
ASV
:
The earth is given into the hand of the wicked; He covereth the faces of the judges thereof: If it be not he, who then is it?
|
|---|
| 25 |
MOV
:
എന്റെ ആയുഷ്കാലം ഓട്ടാളനെക്കാൾ വേഗം പോകുന്നു; അതു നന്മ കാണാതെ ഓടിപ്പോകുന്നു.
KJV
:
Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
YLT
:
My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
|
|---|
| 26 |
MOV
:
അതു ഓടകൊണ്ടുള്ള വള്ളംപോലെയും ഇരയെ റാഞ്ചുന്ന കഴുകനെപ്പോലെയും കടന്നു പോകുന്നു.
KJV
:
They are passed away as the swift ships: as the eagle [that] hasteth to the prey.
YLT
:
They have passed on with ships of reed, As an eagle darteth on food.
|
|---|
| 27 |
MOV
:
ഞാൻ എന്റെ സങ്കടം മറുന്നു മുഖവിഷാദം കളഞ്ഞു. പ്രസന്നതയോടെ ഇരിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞാൽ,
KJV
:
If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort [myself: ]
YLT
:
Though I say, `I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!`
RV
:
If I say, I will forget my complaint, I will put off my {cf15i sad} countenance, and be of good cheer:
RSV
:
If I say, `I will forget my complaint, I will put off my sad countenance, and be of good cheer,'
ASV
:
If I say, I will forget my complaint, I will put off my sad countenance, and be of good cheer;
|
|---|
| 28 |
MOV
:
ഞാൻ എന്റെ വ്യസനം ഒക്കെയും ഓർത്തു ഭയപ്പെടുന്നു; നീ എന്നെ നിർദ്ദോഷിയായി എണ്ണുകയില്ലെന്നു ഞാൻ അറിയുന്നു.
KJV
:
I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.
YLT
:
I have been afraid of all my griefs, I have known that Thou dost not acquit me.
|
|---|
| 29 |
MOV
:
എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുകയേയുള്ളു; പിന്നെ ഞാൻ വൃഥാ പ്രയത്നിക്കുന്നതെന്തിന്നു?
KJV
:
[If] I be wicked, why then labour I in vain?
YLT
:
I -- I am become wicked; why [is] this? [In] vain I labour.
|
|---|
| 30 |
MOV
:
ഞാൻ ഹിമംകൊണ്ടു എന്നെ കഴുകിയാലും ക്ഷാരജലംകൊണ്ടു എന്റെ കൈ വെടിപ്പാക്കിയാലും
KJV
:
If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
YLT
:
If I have washed myself with snow-water, And purified with soap my hands,
|
|---|
| 31 |
MOV
:
നീ എന്നെ ചേറ്റുകുഴിയിൽ മുക്കിക്കളയും; എന്റെ വസ്ത്രംപോലും എന്നെ വെറുക്കും.
KJV
:
Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.
YLT
:
Then in corruption Thou dost dip me, And my garments have abominated me.
|
|---|
| 32 |
MOV
:
ഞാൻ അവനോടു പ്രതിവാദിക്കേണ്ടതിന്നും ഞങ്ങളൊരുമിച്ചു ന്യായവിസ്താരത്തിന്നു ചെല്ലേണ്ടതിന്നും അവൻ എന്നെപ്പോലെ മനുഷ്യനല്ലല്ലോ.
KJV
:
For [he is] not a man, as I [am, that] I should answer him, [and] we should come together in judgment.
YLT
:
But if a man like myself -- I answer him, We come together into judgment.
RV
:
For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
RSV
:
For he is not a man, as I am, that I might answer him, that we should come to trial together.
ASV
:
For he is not a man, as I am, that I should answer him, That we should come together in judgment.
|
|---|
| 33 |
MOV
:
ഞങ്ങളെ ഇരുവരെയും പറഞ്ഞു നിർത്തേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങളുടെ നടുവിൽ ഒരു മദ്ധ്യസ്ഥനുമില്ല.
KJV
:
Neither is there any daysman betwixt us, [that] might lay his hand upon us both.
YLT
:
If there were between us an umpire, He doth place his hand on us both.
|
|---|
| 34 |
MOV
:
അവൻ തന്റെ വടി എങ്കൽനിന്നു നീക്കട്ടെ; അവന്റെ ഘോരത്വം എന്നെ പേടിപ്പിക്കാതിരിക്കട്ടെ;
KJV
:
Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:
YLT
:
He doth turn aside from off me his rod, And His terror doth not make me afraid,
|
|---|
| 35 |
MOV
:
അപ്പോൾ ഞാൻ അവനെ പേടിക്കാതെ സംസാരിക്കും; ഇപ്പോൾ എന്റെ സ്ഥിതി അങ്ങനെയല്ലല്ലോ.
KJV
:
[Then] would I speak, and not fear him; but [it is] not so with me.
YLT
:
I speak, and do not fear Him, But I am not right with myself.
|
|---|