| 1 |
MOV
:
കലഹത്തോടുകൂടി ഒരു വീടു നിറയെ യാഗഭോജനത്തിലും സ്വസ്ഥതയോടുകൂടി ഒരു കഷണം ഉണങ്ങിയ അപ്പം ഏറ്റവും നല്ലതു.
KJV
:
Better [is] a dry morsel, and quietness therewith, than an house full of sacrifices [with] strife.
YLT
:
Better [is] a dry morsel, and rest with it, Than a house full of the sacrifices of strife.
|
|---|
| 2 |
MOV
:
നാണംകെട്ട മകന്റെമേൽ ബുദ്ധിമാനായ ദാസൻ കർത്തൃത്വം നടത്തും; സഹോദരന്മാരുടെ ഇടയിൽ അവകാശം പ്രാപിക്കും.
KJV
:
A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren.
YLT
:
A wise servant ruleth over a son causing shame, And in the midst of brethren He apportioneth an inheritance.
RV
:
A servant that dealeth wisely shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part in the inheritance among the brethren.
RSV
:
A slave who deals wisely will rule over a son who acts shamefully, and will share the inheritance as one of the brothers.
ASV
:
A servant that dealeth wisely shall have rule over a son that causeth shame, And shall have part in the inheritance among the brethren.
|
|---|
| 3 |
MOV
:
വെള്ളിക്കു പുടം, പൊന്നിന്നു മൂശ; ഹൃദയങ്ങളെ ശോധന ചെയ്യുന്നവനോ യഹോവ.
KJV
:
The fining pot [is] for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts.
YLT
:
A refining pot [is] for silver, and a furnace for gold, And the trier of hearts [is] Jehovah.
|
|---|
| 4 |
MOV
:
ദുഷ്കർമ്മി നീതികെട്ട അധരങ്ങൾക്കു ശ്രദ്ധകൊടുക്കുന്നു; വ്യാജം പറയുന്നവൻ വഷളത്വമുള്ള നാവിന്നു ചെവികൊടുക്കുന്നു.
KJV
:
A wicked doer giveth heed to false lips; [and] a liar giveth ear to a naughty tongue.
YLT
:
An evil doer is attentive to lips of vanity, Falsehood is giving ear to a mischievous tongue.
|
|---|
| 5 |
MOV
:
ദരിദ്രനെ പരിഹസിക്കുന്നവൻ അവന്റെ സ്രഷ്ടാവിനെ നിന്ദിക്കുന്നു; ആപത്തിൽ സന്തോഷിക്കുന്നവന്നു ശിക്ഷ വരാതിരിക്കയില്ല.
KJV
:
Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: [and] he that is glad at calamities shall not be unpunished.
YLT
:
Whoso is mocking at the poor Hath reproached his Maker, Whoso is rejoicing at calamity is not acquitted.
RV
:
Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: {cf15i and} he that is glad at calamity shall not be unpunished.
RSV
:
He who mocks the poor insults his Maker; he who is glad at calamity will not go unpunished.
ASV
:
Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker; And he that is glad at calamity shall not be unpunished.
|
|---|
| 6 |
MOV
:
മക്കളുടെ മക്കൾ വൃദ്ധന്മാർക്കും കിരീടമാകുന്നു; മക്കളുടെ മഹത്വം അവരുടെ അപ്പന്മാർ തന്നേ.
KJV
:
Children’s children [are] the crown of old men; and the glory of children [are] their fathers.
YLT
:
Sons` sons [are] the crown of old men, And the glory of sons [are] their fathers.
|
|---|
| 7 |
MOV
:
സുഭാഷിതം പറയുന്ന അധരം ഭോഷന്നു യോഗ്യമല്ല; വ്യാജമുള്ള അധരം ഒരു പ്രഭുവിന്നു എങ്ങിനെ?
KJV
:
Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince.
YLT
:
Not comely for a fool is a lip of excellency, Much less for a noble a lip of falsehood.
|
|---|
| 8 |
MOV
:
സമ്മാനം വാങ്ങുന്നവന്നു അതു രത്നമായി തോന്നും; അതു ചെല്ലുന്നെടത്തൊക്കെയും കാര്യം സാധിക്കും.
KJV
:
A gift [is as] a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
YLT
:
A stone of grace [is] the bribe in the eyes of its possessors, Whithersoever it turneth, it prospereth.
RV
:
A gift is {cf15i as} a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
RSV
:
A bribe is like a magic stone in the eyes of him who gives it; wherever he turns he prospers.
ASV
:
A bribe is as a precious stone in the eyes of him that hath it; Whithersoever it turneth, it prospereth.
|
|---|
| 9 |
MOV
:
സ്നേഹം തേടുന്നവൻ ലംഘനം മറെച്ചുവെക്കുന്നു; കാര്യം പാട്ടാക്കുന്നവനോ മിത്രങ്ങളെ ഭേദിപ്പിക്കുന്നു.
KJV
:
He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth [very] friends.
YLT
:
Whoso is covering transgression is seeking love, And whoso is repeating a matter Is separating a familiar friend.
RV
:
He that covereth a transgression seeketh love: but he that harpeth on a matter separateth chief friends.
RSV
:
He who forgives an offense seeks love, but he who repeats a matter alienates a friend.
ASV
:
He that covereth a transgression seeketh love; But he that harpeth on a matter separateth chief friends.
|
|---|
| 10 |
MOV
:
ഭോഷനെ നൂറു അടിക്കുന്നതിനെക്കാൾ ബുദ്ധിമാനെ ഒന്നു ശാസിക്കുന്നതു അധികം ഫലിക്കും.
KJV
:
A reproof entereth more into a wise man than an hundred stripes into a fool.
YLT
:
Rebuke cometh down on the intelligent More than a hundred stripes on a fool.
|
|---|
| 11 |
MOV
:
മത്സരക്കാരൻ ദോഷം മാത്രം അന്വേഷിക്കുന്നു; ക്രൂരനായോരു ദൂതനെ അവന്റെ നേരെ അയക്കും.
KJV
:
An evil [man] seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him.
YLT
:
An evil man seeketh only rebellion, And a fierce messenger is sent against him.
|
|---|
| 12 |
MOV
:
മൂഢനെ അവന്റെ ഭോഷത്വത്തിൽ എതിരിടുന്നതിനെക്കാൾ കുട്ടികൾ കാണാതെപോയ കരടിയെ എതിരിടുന്നതു ഭേദം.
KJV
:
Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly.
YLT
:
The meeting of a bereaved bear by a man, And -- not a fool in his folly.
|
|---|
| 13 |
MOV
:
ഒരുത്തൻ നന്മെക്കു പകരം തിന്മ ചെയ്യുന്നു എങ്കിൽ അവന്റെ ഭവനത്തെ തിന്മ വിട്ടുമാറുകയില്ല.
KJV
:
Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
YLT
:
Whoso is returning evil for good, Evil moveth not from his house.
|
|---|
| 14 |
MOV
:
കലഹത്തിന്റെ ആരംഭം മടവെട്ടി വെള്ളം വിടുന്നതുപോലെ; ആകയാൽ കലഹമാകുംമുമ്പെ തർക്കം നിർത്തിക്കളക.
KJV
:
The beginning of strife [is as] when one letteth out water: therefore leave off contention, before it be meddled with.
YLT
:
The beginning of contention [is] a letting out of waters, And before it is meddled with leave the strife.
RV
:
The beginning of strife is {cf15i as} when one letteth out water: therefore leave off contention, before there be quarrelling.
RSV
:
The beginning of strife is like letting out water; so quit before the quarrel breaks out.
ASV
:
The beginning of strife is as when one letteth out water: Therefore leave off contention, before there is quarrelling.
|
|---|
| 15 |
MOV
:
ദുഷ്ടനെ നീതീകരിക്കുന്നവനും നീതിമാനെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നവനും രണ്ടുപേരും യഹോവെക്കു വെറുപ്പു.
KJV
:
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both [are] abomination to the LORD.
YLT
:
Whoso is justifying the wicked, And condemning the righteous, Even both of these [are] an abomination to Jehovah.
RV
:
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the righteous, both of them alike are an abomination to the LORD.
RSV
:
He who justifies the wicked and he who condemns the righteous are both alike an abomination to the LORD.
ASV
:
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the righteous, Both of them alike are an abomination to Jehovah.
|
|---|
| 16 |
MOV
:
മൂഢന്നു ബുദ്ധിയില്ലാതിരിക്കെ ജ്ഞാനം സമ്പാദിപ്പാൻ അവന്റെ കയ്യിൽ ദ്രവ്യം എന്തിനു?
KJV
:
Wherefore [is there] a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing [he hath] no heart [to it? ]
YLT
:
Why [is] this -- a price in the hand of a fool to buy wisdom, And a heart there is none?
|
|---|
| 17 |
MOV
:
സ്നേഹിതൻ എല്ലാകാലത്തും സ്നേഹിക്കുന്നു; അനർത്ഥകാലത്തു അവൻ സഹോദരനായ്തീരുന്നു.
KJV
:
A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
YLT
:
At all times is the friend loving, And a brother for adversity is born.
|
|---|
| 18 |
MOV
:
ബുദ്ധിഹീനനായ മനുഷ്യൻ കയ്യടിച്ചു കൂട്ടുകാരന്നു വേണ്ടി ജാമ്യം നില്ക്കുന്നു.
KJV
:
A man void of understanding striketh hands, [and] becometh surety in the presence of his friend.
YLT
:
A man lacking heart is striking hands, A surety he becometh before his friend.
|
|---|
| 19 |
MOV
:
കലഹപ്രിയൻ ലംഘനപ്രിയൻ ആകുന്നു; പടിവാതിൽ പൊക്കത്തിൽ പണിയുന്നവൻ ഇടിവു ഇച്ഛിക്കുന്നു.
KJV
:
He loveth transgression that loveth strife: [and] he that exalteth his gate seeketh destruction.
YLT
:
Whoso is loving transgression is loving debate, Whoso is making high his entrance is seeking destruction.
|
|---|
| 20 |
MOV
:
വക്രഹൃദയമുള്ളവൻ നന്മ കാണുകയില്ല; വികട നാവുള്ളവൻ ആപത്തിൽ അകപ്പെടും.
KJV
:
He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
YLT
:
The perverse of heart findeth not good, And the turned in his tongue falleth into evil.
RV
:
He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
RSV
:
A man of crooked mind does not prosper, and one with a perverse tongue falls into calamity.
ASV
:
He that hath a wayward heart findeth no good; And he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
|
|---|
| 21 |
MOV
:
ഭോഷനെ ജനിപ്പിച്ചവന്നു അതു ഖേദകാരണമാകും; മൂഢന്റെ അപ്പന്നു സന്തോഷം ഉണ്ടാകയില്ല.
KJV
:
He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow: and the father of a fool hath no joy.
YLT
:
Whoso is begetting a fool hath affliction for it, Yea, the father of a fool rejoiceth not.
|
|---|
| 22 |
MOV
:
സന്തുഷ്ടഹൃദയം നല്ലോരു ഔഷധമാകുന്നു; തകർന്ന മനസ്സോ അസ്ഥികളെ ഉണക്കുന്നു.
KJV
:
A merry heart doeth good [like] a medicine: but a broken spirit drieth the bones.
YLT
:
A rejoicing heart doth good to the body, And a smitten spirit drieth the bone.
|
|---|
| 23 |
MOV
:
ദുഷ്ടൻ ന്യായത്തിന്റെ വഴികളെ മറിക്കേണ്ടതിന്നു ഒളിച്ചുകൊണ്ടുവരുന്ന സമ്മാനം വാങ്ങുന്നു.
KJV
:
A wicked [man] taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment.
YLT
:
A bribe from the bosom the wicked taketh, To turn aside the paths of judgment.
|
|---|
| 24 |
MOV
:
ജ്ഞാനം ബുദ്ധിമാന്റെ മുമ്പിൽ ഇരിക്കുന്നു; മൂഢന്റെ കണ്ണോ ഭൂമിയുടെ അറുതികളിലേക്കു നോക്കുന്നു.
KJV
:
Wisdom [is] before him that hath understanding; but the eyes of a fool [are] in the ends of the earth.
YLT
:
The face of the intelligent [is] to wisdom, And the eyes of a fool -- at the end of the earth.
RV
:
Wisdom is before the face of him that hath understanding: but the eyes of a fool are in the ends of the earth.
RSV
:
A man of understanding sets his face toward wisdom, but the eyes of a fool are on the ends of the earth.
ASV
:
Wisdom is before the face of him that hath understanding; But the eyes of a fool are in the ends of the earth.
|
|---|
| 25 |
MOV
:
മൂഢനായ മകൻ അപ്പന്നു വ്യസനവും തന്നെ പ്രസവിച്ചവൾക്കു കൈപ്പും ആകുന്നു.
KJV
:
A foolish son [is] a grief to his father, and bitterness to her that bare him.
YLT
:
A provocation to his father [is] a foolish son, And bitterness to her that bare him.
|
|---|
| 26 |
MOV
:
നീതിമാന്നു പിഴ കല്പിക്കുന്നതും ശ്രേഷ്ഠന്മാരെ നേർനിമിത്തം അടിക്കുന്നതും നന്നല്ല.
KJV
:
Also to punish the just [is] not good, [nor] to strike princes for equity.
YLT
:
Also, to fine the righteous is not good, To smite nobles for uprightness.
|
|---|
| 27 |
MOV
:
വാക്കു അടക്കിവെക്കുന്നവൻ പരിജ്ഞാനമുള്ളവൻ; ശാന്തമാനസൻ ബുദ്ധിമാൻ തന്നേ.
KJV
:
He that hath knowledge spareth his words: [and] a man of understanding is of an excellent spirit.
YLT
:
One acquainted with knowledge is sparing his words, And the cool of temper [is] a man of understanding.
RV
:
He that spareth his words hath knowledge: and he that is of a cool spirit is a man of understanding.
RSV
:
He who restrains his words has knowledge, and he who has a cool spirit is a man of understanding.
ASV
:
He that spareth his words hath knowledge; And he that is of a cool spirit is a man of understanding.
|
|---|
| 28 |
MOV
:
മിണ്ടാതിരുന്നാൽ ഭോഷനെപ്പോലും ജ്ഞാനിയായും അധരം അടെച്ചുകൊണ്ടാൽ വിവേകിയായും എണ്ണും.
KJV
:
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: [and] he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding.
YLT
:
Even a fool keeping silence is reckoned wise, He who is shutting his lips intelligent!
RV
:
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: when he shutteth his lips, he is {cf15i esteemed as} prudent.
RSV
:
Even a fool who keeps silent is considered wise; when he closes his lips, he is deemed intelligent.
ASV
:
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise; When he shutteth his lips, he is esteemed as prudent.
|
|---|