இதற்குப்பின் மண்ணுலகின் நான்கு மூலைகளிலும் வானதூதர் நால்வர் நிற்கக் கண்டேன். மண்மீது வீசும் நான்கு காற்றுகள் நிலத்தின் மீதோ, நீரின் மீதோ, எந்த மரத்தின் மீதோ வீசாதவாறு அவர்கள் நிறுத்தி வைத்திருந்தார்கள்.
கதிரோன் எழும் திசையிலிருந்து இன்னொரு வானதூதர் எழுந்து வருவதைக் கண்டேன். உயிருள்ள கடவுளின் முத்திரை அவர் கையில் இருந்தது. அவர் நிலத்திற்கும் நீருக்கும் தீங்கு விளைவிக்க அதிகாரம் பெற்றிருந்த வானதூதர் நால்வரையும் உரத்த குரலில் அழைத்து,
முத்திரையிடப்பட்டவர்களின் தொகை என்னவென்று சொல்லக் கேட்டேன். இஸ்ராயேல் மக்களின் குலங்கள் அனைத்திலும் முத்திரையிடப்பட்டவர்கள் ஒரு இலட்சத்து நாற்பத்து நாலாயிரம் பேர்.
இதற்குப்பின் யாராலும் எண்ண இயலாத பெருந்திரளான மக்களைக் கண்டேன். இவர்கள் எல்லா நாட்டையும் குலத்தையும் இனத்தையும் மொழியையும் சார்ந்தவர்கள். இவர்கள் அரியணைக்கும் செம்மறிக்கும் முன்பாக நின்றுகொண்டிருந்தனர்; வெண்ணாடை அணிந்திருந்தனர்; கையில் குருத்தோலைகளை ஏந்தியிருந்தனர்.
மூப்பர்களுள் ஒருவர் என்னை நோக்கி, "வெண்ணாடை அணிந்த, இவர்கள் யார்? எங்கிருந்து வந்தனர்? தெரியுமா?" என்று கேட்க, நான் "ஐயா, நீர்தான் சொல்ல வேண்டும்" என்றேன்.
ஆகவேதான் இவர்கள் கடவுளது அரியணை முன் நின்று அவரது ஆலயத்தில் இரவும் பகலும் அவருக்கு வழிபாடு செலுத்துகிறார்கள். அரியணையில் வீற்றிருப்பவர் அவர்களைத் தம் நிழலில் வாழச் செய்வார்.
ஏனெனில் அரியணை நடுவில் இருக்கும் செம்மறியானவர் அவர்களை மேய்த்து, வாழ்வளிக்கும் நீரூற்றுக்கு அவர்களை நடத்திச் செல்வார். கடவுள் அவர்களது கண்ணீர் அனைத்தையும் துடைத்துவிடுவார்."