| 1 |
TOV
:
நான் தேவனை நோக்கி என் சத்தத்தை உயர்த்திக் கெஞ்சினேன், என் சத்தத்தை தேவனிடத்தில் உயர்த்தினேன், அவர் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்.
KJV
:
I cried unto God with my voice, [even] unto God with my voice; and he gave ear unto me.
YLT
:
To the Overseer, for Jeduthun. -- A Psalm of Asaph. My voice [is] to God, and I cry, my voice [is] to God, And He hath given ear unto me.
RV
:
I will cry unto God with my voice; even unto God with my voice, and he wilt give ear unto me.
RSV
:
To the choirmaster: according to Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cry aloud to God, aloud to God, that he may hear me.
ASV
:
I will cry unto God with my voice, Even unto God with my voice; and he will give ear unto me.
|
|---|
| 2 |
TOV
:
என் ஆபத்துநாளில் ஆண்டவரைத் தேடினேன்; இரவிலும் என் கை தளராமல் விரிக்கப்பட்டிருந்தது; என் ஆத்துமா ஆறுதலடையாமற்போயிற்று.
KJV
:
In the day of my trouble I sought the Lord: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.
YLT
:
In a day of my distress the Lord I sought, My hand by night hath been spread out, And it doth not cease, My soul hath refused to be comforted.
RV
:
In the day of my trouble I sought the Lord: my hand was stretched out in the night, and slacked not; my soul refused to be comforted.
RSV
:
In the day of my trouble I seek the Lord; in the night my hand is stretched out without wearying; my soul refuses to be comforted.
ASV
:
In the day of my trouble I sought the Lord: My hand was stretched out in the night, and slacked not; My soul refused to be comforted.
|
|---|
| 3 |
TOV
:
நான் தேவனை நினைத்தபோது அலறினேன்; நான் தியானிக்கும்போது என் ஆவி தொய்ந்து போயிற்று. (சேலா)
KJV
:
I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. Selah.
YLT
:
I remember God, and make a noise, I meditate, and feeble is my spirit. Selah.
|
|---|
| 4 |
TOV
:
நான் தூங்காதபடி என் கண்ணிமைகளைப் பிடித்திருக்கிறீர்; நான் பேசமாட்டாதபடி சஞ்சலப்படுகிறேன்.
KJV
:
Thou holdest mine eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.
YLT
:
Thou hast taken hold of the watches of mine eyes, I have been moved, and I speak not.
|
|---|
| 5 |
TOV
:
பூர்வநாட்களையும், ஆதிகாலத்து வருஷங்களையும் சிந்திக்கிறேன்.
KJV
:
I have considered the days of old, the years of ancient times.
YLT
:
I have reckoned the days of old, The years of the ages.
|
|---|
| 6 |
TOV
:
இராக்காலத்தில் என் சங்கீதத்தை நான் நினைத்து, என் இருதயத்தோடே சம்பாஷித்துக்கொள்ளுகிறேன்; என் ஆவி ஆராய்ச்சிசெய்தது.
KJV
:
I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart: and my spirit made diligent search.
YLT
:
I remember my music in the night, With my heart I meditate, and my spirit doth search diligently:
RV
:
I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart; and my spirit made diligent search.
RSV
:
I commune with my heart in the night; I meditate and search my spirit:
ASV
:
I call to remembrance my song in the night: I commune with mine own heart; And my spirit maketh diligent search.
|
|---|
| 7 |
TOV
:
ஆண்டவர் நித்தியகாலமாய்த் தள்ளிவிடுவாரோ? இனி ஒருபோதும் தயை செய்யாதிருப்பாரோ?
KJV
:
Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?
YLT
:
To the ages doth the Lord cast off? Doth He add to be pleased no more?
|
|---|
| 8 |
TOV
:
அவருடைய கிருபை முற்றிலும் அற்றுப்போயிற்றோ? வாக்குத்தத்தமானது தலைமுறை தலைமுறைக்கும் ஒழிந்துபோயிற்றோ?
KJV
:
Is his mercy clean gone for ever? doth [his] promise fail for evermore?
YLT
:
Hath His kindness ceased for ever? The saying failed to all generations?
|
|---|
| 9 |
TOV
:
தேவன் இரக்கஞ்செய்ய மறந்தாரோ? கோபத்தினாலே தமது உருக்கமான இரக்கங்களை அடைத்துக்கொண்டாரோ? என்றேன். (சேலா)
KJV
:
Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? Selah.
YLT
:
Hath God forgotten [His] favours? Hath He shut up in anger His mercies? Selah.
|
|---|
| 10 |
TOV
:
அப்பொழுது நான்: இது என் பலவீனம்; ஆனாலும் உன்னதமானவருடைய வலதுகரத்திலுள்ள வருஷங்களை நினைவுகூருவேன்.
KJV
:
And I said, This [is] my infirmity: [but I will remember] the years of the right hand of the most High.
YLT
:
And I say: `My weakness is, The changes of the right hand of the Most High.`
RV
:
And I said, This is my infirmity; {cf15i but I will remember} the years of the right hand of the Most High.
RSV
:
And I say, "It is my grief that the right hand of the Most High has changed."
ASV
:
And I said, This is my infirmity; But I will remember the years of the right hand of the Most High.
|
|---|
| 11 |
TOV
:
கர்த்தருடைய செயல்களை நினைவுகூருவேன், உம்முடைய பூர்வகாலத்து அதிசயங்களையே நினைவுகூருவேன்;
KJV
:
I will remember the works of the LORD: surely I will remember thy wonders of old.
YLT
:
I mention the doings of Jah, For I remember of old Thy wonders,
|
|---|
| 12 |
TOV
:
உம்முடைய கிரியைகளையெல்லாம் தியானித்து, உம்முடைய செயல்களை யோசிப்பேன் என்றேன்.
KJV
:
I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.
YLT
:
And I have meditated on all Thy working, And I talk concerning Thy doings.
|
|---|
| 13 |
TOV
:
தேவனே, உமது வழி பரிசுத்த ஸ்தலத்திலுள்ளது; நம்முடைய தேவனைப்போலப் பெரிய தேவன் யார்?
KJV
:
Thy way, O God, [is] in the sanctuary: who [is so] great a God as [our] God?
YLT
:
O God, in holiness [is] Thy way, Who [is] a great god like God?
|
|---|
| 14 |
TOV
:
அதிசயங்களைச் செய்கிற தேவன் நீரே; ஜனங்களுக்குள்ளே உம்முடைய வல்லமையை விளங்கப்பண்ணினீர்.
KJV
:
Thou [art] the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.
YLT
:
Thou [art] the God doing wonders. Thou hast made known among the peoples Thy strength,
|
|---|
| 15 |
TOV
:
யாக்கோபு யோசேப்பு என்பவர்களின் புத்திரராகிய உம்முடைய ஜனங்களை, உமது புயத்தினாலே மீட்டுக்கொண்டீர். (சேலா)
KJV
:
Thou hast with [thine] arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. Selah.
YLT
:
Thou hast redeemed with strength Thy people, The sons of Jacob and Joseph. Selah.
|
|---|
| 16 |
TOV
:
ஜலங்கள் உம்மைக் கண்டது; தேவனே, ஜலங்கள் உம்மைக் கண்டு தத்தளித்தது; ஆழங்களும் கலங்கினது.
KJV
:
The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were troubled.
YLT
:
The waters have seen Thee, O God, The waters have seen Thee, They are afraid -- also depths are troubled.
RV
:
The waters saw thee, O God; the waters saw thee, they were afraid: the depths also trembled.
RSV
:
When the waters saw thee, O God, when the waters saw thee, they were afraid, yea, the deep trembled.
ASV
:
The waters saw thee, O God; The waters saw thee, they were afraid: The depths also trembled.
|
|---|
| 17 |
TOV
:
மேகங்கள் ஜலங்களைப் பொழிந்தது; ஆகாயமண்டலங்கள் முழக்கமிட்டது; உம்முடைய அம்புகளும் தெறிப்புண்டு பறந்தது.
KJV
:
The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thine arrows also went abroad.
YLT
:
Poured out waters have thick clouds, The skies have given forth a noise, Also -- Thine arrows go up and down.
|
|---|
| 18 |
TOV
:
உம்முடைய குமுறலின் சத்தம் சுழல்காற்றில் முழங்கினது; மின்னல்கள் பூச்சக்கரத்தைப் பிரகாசிப்பித்தது; பூமி குலுங்கி அதிர்ந்தது.
KJV
:
The voice of thy thunder [was] in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.
YLT
:
The voice of Thy thunder [is] in the spheres, Lightnings have lightened the world, The earth hath trembled, yea, it shaketh.
RV
:
The voice of thy thunder was in the whirlwind; the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.
RSV
:
The crash of thy thunder was in the whirlwind; thy lightnings lighted up the world; the earth trembled and shook.
ASV
:
The voice of thy thunder was in the whirlwind; The lightnings lightened the world: The earth trembled and shook.
|
|---|
| 19 |
TOV
:
உமது வழி கடலிலும், உமது பாதைகள் திரண்ட தண்ணீர்களிலும் இருந்தது; உமது காலடிகள் தெரியப்படாமற்போயிற்று.
KJV
:
Thy way [is] in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.
YLT
:
In the sea [is] Thy way, And Thy paths [are] in many waters, And Thy tracks have not been known.
|
|---|
| 20 |
TOV
:
மோசே ஆரோன் என்பவர்களின் கையால், உமது ஜனங்களை ஒரு ஆட்டு மந்தையைப்போல வழிநடத்தினீர்.
KJV
:
Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
YLT
:
Thou hast led as a flock Thy people, By the hand of Moses and Aaron!
|
|---|