நிற்க, பிலிஸ்தியர் இஸ்ராயேலரோடு போர் புரிந்தனர். இஸ்ராயேல் மனிதர்கள் பிலிஸ்தியருக்குப் புறமுதுகு காட்டி ஓடி, கெல்போயே மலையில் வெட்டுண்டு விழுந்தார்கள்.
அப்பொழுது சவுல் தம் பரிசையனை நோக்கி, "அந்த விருத்தசேதனம் இல்லாதவர்கள் ஒருவேளை என்னை அவமானப்படுத்திக் கொல்லாதபடி, நீயே உன் வாளை உருவி என்னை வெட்டிப் போடு" என்றார். அச்ச மிகுதியால் பரிசையன் அதற்கு இணங்கவில்லை. ஆகையால் சவுல் தம் வாளைத் தரையில் குத்தி வைத்துத் தாமாகவே அதன் மேல் விழுந்தார்.
இஸ்ராயேலர் ஓடிப்போனார்கள் என்றும், சவுலும் அவர் புதல்வர்களும் மடிந்தார்கள் என்றும் பள்ளத்தாக்குக்கு அப்பாலும் யோர்தானுக்கு இப்பாலும் இருந்த இஸ்ராயேல் மக்கள் கண்ட போது, அவர்கள் தங்கள் நகர்களை விட்டு ஓடிப்போனார்கள். அப்போது பிலிஸ்தியர் அங்கு வந்து குடியேறினர்.
சவுலின் தலையைக் கொய்து, அவருடைய ஆயுதங்களைக் கொள்ளையிட்ட பின், தங்கள் சிலைகள் இருந்த கோவிலிலும், மக்களுக்குள்ளும் செய்தியைப் பறைசாற்றும் பொருட்டு அவற்றைப் பிலிஸ்திய நாடெங்கினும் அனுப்பினார்கள்.
அவர்களுள் ஆற்றல் படைத்தவர் அனைவரும் எழுந்து இரவு முழுவதும் நடந்து சென்று பெத்சானின் நகர் மதிலிலிருந்து சவுலின் சடலத்தையும், அவருடைய புதல்வர்கள் சடலங்களையும் எடுத்துக் காலாதில் இருந்த யாயேசுக்குக் கொண்டு வந்து, அங்கு அவற்றைச் சுட்டெரித்தனர்.